News Portal

रेडियो सुन्नुहोस्

मलाई बाल्यकलामा फर्कन मन लाग्यो

डा. दिपेन्द्र जंग शाहि२०७८ पुष २८, प्यूठान
६७९ पटक
२०७८ पुष २८, प्यूठान

रातको ११ बजे एम्बुलेन्सको साइरनसँगै एक युवकलाई इमर्जेन्सी वार्डमा ल्याइन्छ । अनुहार चिन्नै नसक्ने गरि रक्ताम्य छ, हातगोडा चिसा र कडा भइसकेका छन्। सबै भाइटल साइन्सहरु शून्य छन्। इसिजीले सिधा धर्को देखाउँदैछ ।

मलाई मानिसको जीवन र इसिजीको धर्का उस्तै लाग्छ । बाँच्नका लागि एक निर्धारित उकाली ओराली हुनैपर्ने। धेरै उकाली र ओरालीले जीवनलाई कष्टकर र पीडादायी बनाउँछ। इसिजीका धर्का नि त्यही समान छन्, सधैं एक गतिमा चलायमान हुनैपर्ने। जीवनका अनेक उकाली ओरालीपछि एउटा चौतारी आउनैपर्छ जसले पुनः उकाली ओराली गर्ने जाँगर थप्ने गर्दछ। तर चौतारीमा जीवन सधैं अल्झिरहन सक्दैन । यदि त्यसो भयो भने जीवन शून्य हुनेछ, ठ्याक्कै इसिजीका धर्काहरुझैँ। जीवनले पनि त विश्राम लिनेछ इसिजीले जस्तै ।

हो, यो युवकको जीवनले नि सधैंका लागि विश्राम लिइसकेको थियो। हामी आवश्यक कागजपत्र तयार पार्दै थियौँ, एक हुल मानिसहरुको इमर्जेन्सीमा प्रवेश हुन्छ जसमा मेरो आँखा युवकलाई अङ्गालो हाल्दै रुँदै गरेकी युवती (श्रीमती) र उसको नाबालक छोरामा पर्यो। आफ्नी आमा रोएको देखेर ऊ पनि रोयो । तर सायद उसले बुझ्न सकेन उसका आँसु केका लागि बग्दैछन् भनेर। जीवनमा हामी पनि आँसु त बगाउछौँ तर कहिलेकाहीँ आँसुको अर्थ नै बुझ्दैनौँ । वा बुझ्ने चेष्टा नै गर्दैनौँ । एकछिनपछि ती युवतीलाई आफन्तले बाहिर लैजान्छन् तर बालक त्यहीँ हुन्छ ।

उसको हातमा एउटा सानो गाडी छ, सायद उसको प्रिय खेलौना । ऊ त्यही खेलौना भुइँमा राख्छ अनि टिट टिट आवाज निकालेर खेलिरहन्छ घरि उसको पिता गहिरो निन्द्रामा सुतेको बेड अघि, घरि पछि । उसलाई थाहा छैन र ऊ बुझ्दैन पनि । हिजो उसको लागि घोडा बनेर घुडाँ टेकेर हिँडेको उसको पिता अब हिँड्ने छैन। सन्तानको खुसीको लागि अब उसले कहिल्यै घुडाँ टेक्नेछैन । म बालकलाई हेरिरहन्छु ।

आखिर दुःख र पीडा बुझेपछि, जानेपछि हुने रहेछ । जतिसुकै आत्मीय र प्रिय किन नहोस् आफूलाई त्यसको कुनै हेक्का र मतलब छैन भने त्यो मान्छे वा वस्तु गुमाउदा कुनै पीडा हुन्न रहेछ । खुसी र सुखी हुन ठाउँ, परिस्थिति, व्यक्ति तथा अन्य कुनै कुराले बाधा उत्पन्न गर्न नसक्दो रहेछ । मलाई फेरि पनि त्यही बाल्यकालमा फर्कन मन छ। यो दुनियाँको अनेकन जालझेल र पीडा भुलाउन मन छ । एउटा खेलौना हातमा राखि टिट टिट भन्न मन छ । स्वतन्त्र अबोध बालक झैँ । डा. शाही प्यूठान अस्पतालमा कार्यरत छन् ।

हाम्रा सामाग्रीहरू झुलेनी युनाइटेड नेटवर्क प्रा.ली. द्वारा सञ्चालित निम्न सञ्चारमाध्यममा हेर्न, पढ्न र सुन्न सकिन्छ ।

– www.jhulenipost.com (दर्ता नं. २७८२ /२०७८/ ०७९, सूचीकृत नं. २८८४/ २०७८/ ०७९)

– रेडियो झुलेनी १०४.७ मेगाहर्ज (इजाजत पत्र नं. ०१/ २०७८/ ०७९, लाइसेन्स नं. ४२/ २०७८/ ०७९)

– झुलेनी पोष्ट साप्ताहिक (मङ्गलवार) (दर्ता नं. ११ (जिल्ला प्रशासन कार्यालय प्युठान), प्रेस काउन्सिल नेपालबाट ख वर्गमा वर्गीकृत)

प्रतिकृया दिनुहोस्

मल्लरानीमा थपिए तरकारी खेतीका १ सय नयाँ टनेल

मल्लरानी गाउँपालिका वडा नं. ५ सरङ्गकोटका मुकुन्द मल्ल तीन वर्षअघि बैदेशिक रोजगारीबाट फर्किए । गाउँमा...

ईजरायलबाट फर्किएर पूर्वश्रीमतिको हत्या

ईजरायलबाट फर्किएका एक युवकले आफु बैदेशिक रोजगारीमा रहेको बेला दोश्रो विवाह गरेकी पूर्वश्रीमतिको हत्या गरेका...

एकिकृत कृषि कार्यालयद्वारा चालु वर्षका योजनाहरुको अनुगमन

एकिकृत कृषि तथा पशुपंक्षी विकास कार्यालय प्यूठानले चालु आर्थिक वर्षमा सञ्चालित विभिन्न योजनाको अनुगमन गरेको...

बीमाको विषयमा पत्रकारसंग अन्तरक्रिया सम्पन्न

बीमाको विषयमा पत्रकारहरुसँग छलफल तथा अन्तरक्रिया कार्यक्रम जुम्रीमा सम्पन्न भएको छ । नेपाल बीमा प्राधिकरण...

प्यूठानमा विगतभन्दा धेरै बजेट आएको छः मन्त्री थापा

लुम्बिनी प्रदेशका सहरी विकास तथा खानेपानी मन्त्री सरोज थापाले विगतभन्दा जिल्लामा धेरै बजेट आएको बताएका...