News Portal

रेडियो सुन्नुहोस्

मलाई बाल्यकलामा फर्कन मन लाग्यो

डा. दिपेन्द्र जंग शाहि२०७८ पुष २८, प्यूठान
४१० पटक
२०७८ पुष २८, प्यूठान

रातको ११ बजे एम्बुलेन्सको साइरनसँगै एक युवकलाई इमर्जेन्सी वार्डमा ल्याइन्छ । अनुहार चिन्नै नसक्ने गरि रक्ताम्य छ, हातगोडा चिसा र कडा भइसकेका छन्। सबै भाइटल साइन्सहरु शून्य छन्। इसिजीले सिधा धर्को देखाउँदैछ ।

मलाई मानिसको जीवन र इसिजीको धर्का उस्तै लाग्छ । बाँच्नका लागि एक निर्धारित उकाली ओराली हुनैपर्ने। धेरै उकाली र ओरालीले जीवनलाई कष्टकर र पीडादायी बनाउँछ। इसिजीका धर्का नि त्यही समान छन्, सधैं एक गतिमा चलायमान हुनैपर्ने। जीवनका अनेक उकाली ओरालीपछि एउटा चौतारी आउनैपर्छ जसले पुनः उकाली ओराली गर्ने जाँगर थप्ने गर्दछ। तर चौतारीमा जीवन सधैं अल्झिरहन सक्दैन । यदि त्यसो भयो भने जीवन शून्य हुनेछ, ठ्याक्कै इसिजीका धर्काहरुझैँ। जीवनले पनि त विश्राम लिनेछ इसिजीले जस्तै ।

हो, यो युवकको जीवनले नि सधैंका लागि विश्राम लिइसकेको थियो। हामी आवश्यक कागजपत्र तयार पार्दै थियौँ, एक हुल मानिसहरुको इमर्जेन्सीमा प्रवेश हुन्छ जसमा मेरो आँखा युवकलाई अङ्गालो हाल्दै रुँदै गरेकी युवती (श्रीमती) र उसको नाबालक छोरामा पर्यो। आफ्नी आमा रोएको देखेर ऊ पनि रोयो । तर सायद उसले बुझ्न सकेन उसका आँसु केका लागि बग्दैछन् भनेर। जीवनमा हामी पनि आँसु त बगाउछौँ तर कहिलेकाहीँ आँसुको अर्थ नै बुझ्दैनौँ । वा बुझ्ने चेष्टा नै गर्दैनौँ । एकछिनपछि ती युवतीलाई आफन्तले बाहिर लैजान्छन् तर बालक त्यहीँ हुन्छ ।

उसको हातमा एउटा सानो गाडी छ, सायद उसको प्रिय खेलौना । ऊ त्यही खेलौना भुइँमा राख्छ अनि टिट टिट आवाज निकालेर खेलिरहन्छ घरि उसको पिता गहिरो निन्द्रामा सुतेको बेड अघि, घरि पछि । उसलाई थाहा छैन र ऊ बुझ्दैन पनि । हिजो उसको लागि घोडा बनेर घुडाँ टेकेर हिँडेको उसको पिता अब हिँड्ने छैन। सन्तानको खुसीको लागि अब उसले कहिल्यै घुडाँ टेक्नेछैन । म बालकलाई हेरिरहन्छु ।

आखिर दुःख र पीडा बुझेपछि, जानेपछि हुने रहेछ । जतिसुकै आत्मीय र प्रिय किन नहोस् आफूलाई त्यसको कुनै हेक्का र मतलब छैन भने त्यो मान्छे वा वस्तु गुमाउदा कुनै पीडा हुन्न रहेछ । खुसी र सुखी हुन ठाउँ, परिस्थिति, व्यक्ति तथा अन्य कुनै कुराले बाधा उत्पन्न गर्न नसक्दो रहेछ । मलाई फेरि पनि त्यही बाल्यकालमा फर्कन मन छ। यो दुनियाँको अनेकन जालझेल र पीडा भुलाउन मन छ । एउटा खेलौना हातमा राखि टिट टिट भन्न मन छ । स्वतन्त्र अबोध बालक झैँ । डा. शाही प्यूठान अस्पतालमा कार्यरत छन् ।

प्रतिकृया दिनुहोस्

माण्डवी गाउँपालिकामा महोत्सव लाग्दै

प्यूठानको माण्डवी गाउँपालिका १ त्रिवेणीमा कृषि तथा पर्यटन प्रवद्धनका लागि प्रथम माण्डवी महोत्सव सञ्चालन हुने...

सामुदायिक विपद व्यवस्थापन समितिको क्षमता वृद्धि तालिम प्यूठान नगरपालिकामा

प्यूठान नगरपालिकामा समुदायको अगुवाईमा विपद जोखिम न्युनिकरण परियोजना अन्तर्गत सामुदायिक विपद व्यवस्थापन समितिको क्षमता वृद्धि...

नेपाल नेत्रज्योति संघको २८ औं स्थापना दिवसमा निशुल्क आँखा परीक्षण

नेपाल नेत्रज्योति संघको २८ औं स्थापना दिवसको अवसरमा निशुल्क आँखा परीक्षण गरिएको छ । मंगलबार...

रङ्गहरूको पर्व होली, पहाडी जिल्लाहरूमा हर्षाेउल्लासका साथ मनाइँदै

आज फागु पूर्णिमा अर्थात रङ्गहरूको पर्व होली, पहाडी जिल्लाहरूमा एकआपसमा हर्षाेउल्लासका साथ मनाइँदै छ ।...

डाक्टर महावीर पुन प्यूठानमा

राष्ट्रिय आविष्कार केन्द्रका संचालक वैज्ञानि डाक्टर महावीर पुन प्युठान अएका छन । आफ्नो जिवन काहानी...