मधुसुदन पोख्रेल
कठै भन्ने भेटिदैन्न यो समाजमा धर्किएछ जीवन
शान्ति र समान्ता खोज्ने कहाँ जर्किएछ जीवन
बसन्तमा पालुवा पलाउदैन वर्षादमा पानी प्रदैन
सुकेनास लाग्यो उपचार छैन उफ! चर्किएछ जीवन
भोकमरिले सतायो साहुले अत्यायो,भत्कियो झुपडि
शरिर अर्धनग्न,हातभरि ठेला काडामा लर्किएछ जीवन
पढ्न त विद्वान्को जिवनि पढेकै हो विद्यालयमा
खाडिको रापमा रोडको गल्लिभित्र घर्कियछ जीवन
न्याय दिने आसमा अमुल्य त्यो ,लग्यौ म बाट
हरायौ महलमा , मेरो आज भर्किएछ जीवन ।
शासन गर जतिसक्छौ मोटाउ मेरो रगत अझै चुस
दमन गरि शासन गर्ने अपुर्ण समाजमा हुर्किएछ जीवन
